گاز ترش به نوعی از گاز طبیعی گفته میشود که شامل مقدار اندکی هیدروژن سولفید (H2S) و گاهی اوقات دی اکسید کربن (CO2) است.
وجود این دو ناخالصی در خطوط لوله انتقال گاز موجب خوردگی و فرسایش شدید تجهیزات می شود. به منظور زدودن این مواد از گاز طبیعی از فرآیندی به نام شیرین‌سازی گاز استفاده میشود.
گاز ترش به دلیل خورندگی بالا، سمی بودن، و پائین بودن کیفیت مورد فرایند شیرین سازی قرار می گیرد.
خوردگی: با حل شدن گازهای اسیدی در فاز مایع که در کف لوله ها ی خطوط انتقال و تجهیزات ضمن افت فشارجریان تشکیل می گردد محیط فاز مایع اسیدی شده (کاهش PH) و دیواره فی خطوط و تجهیزات که اغلب از آلیاژهای آهن می باشند تحت تاثیر فرآیند خوردگی اسیدی قرار می گیرد و سبب خرابی و توقف در جریان می شود و تداوم خوردگی به معنی از دست دادن سرمایه در صنعت محسوب می شود.
نشت گاز سمی و بوی نامطبوع: نشت گاز ترش و استنشاق آن توسط جانداران خصوصا انسان سبب حمله گاز اسیدی H2S به مخاط بینی شده و در زمان بسیار کوتاهی کارایی یاخته های مخاط بینی را کاهش می دهد و در نتیجه حس بویایی را از کار می اندازد و در غلظت زیاد سبب مرگ می شود. در اغلب جریانات گاز طبیعی ترکیبات گوگردی دیگری بنام مرکاپتان( R-S-S-R ) وجود دارند که با نشت گاز در محیط بوی نامطبویی پراکنده می شود.
درباره این سایت